EVI ROUTOULA'S CORNER

Τι διαβάζεις τώρα;

Τώρα, αν σου πω "Την ερμηνεία των ονείρων" του Φρόυντ θα με πιστέψεις; Και όμως, το βρήκα τυχαία σε μία βόλτα μου σε βιβλιοπωλείο και το άρπαξα με συνοπτικές διαδικασίες. Παράλληλα, διαβάζω και μερικά από την ξένη contemporary λογοτεχνία και τους «Αιώνιους» της Κίρστεν Μίλλερ.

 

Προτιμάς να διαβάζεις περισσότερο ξένη από ελληνική λογοτεχνία;

Προτιμώ την ξένη γιατί εκεί είναι το είδος που λατρεύω να διαβάζω. Δυστυχώς η σύγχρονη ερωτική λογοτεχνία τώρα ανθίζει στη χώρα μας, ενώ στο εξωτερικό μπορείς να βρεις τα πάντα. Από ελληνική λογοτεχνία διαβάζω βιβλία που θα μου κεντρίσουν το ενδιαφέρον με την υπόθεσή τους και φυσικά, βιβλία γνωστών και φίλων μου. Όταν γνωρίζω έναν συγγραφέα, ανυπομονώ να διαβάσω την ιστορία του.

 

Έχεις μια υπέροχη σελίδα στο διαδίκτυο, Βook city, όπου μας προτείνει τα πάντα σε σχέση με το βιβλίο! Ποιες άλλες τέχνες θαυμάζει η Τατιάνα;

Θαυμάζω ότι μπορεί να σου κεντρίσει το ενδιαφέρον, να σε κάνει να σκεφτείς και να αμφισβητήσεις. Να σου προκαλέσει δυνατά συναισθήματα και να σε ταξιδέψουν.

 

Ποια είναι τα μελλοντικά σου όνειρα;

Aποφεύγω να κάνω όνειρα για το μέλλον. Προτιμώ να τα ονομάζω στόχους γιατί έτσι μου φαίνονται πιο... εφικτά.

 

Για πες μου κάποιους στόχους που θα ήθελες να έχεις πραγματοποιήσει στο μέλλον.

Να ολοκληρώσω την τριλογία "Manhattan". Να κάνω μία ακόμη έκθεση φωτογραφίας και να κάνω το ταξίδι που δεν καταφέραμε τα Χριστούγεννα. Είμαι της άποψης πως οι στόχοι είναι σκαλοπάτια. Αν είναι μικροί, ανεβαίνεις εύκολα, αν είναι μεγάλοι ή ανέφικτοι θα μείνεις για πολύ καιρός στάσιμος. Συμβιβάστηκα νωρίς με την ιδέα πως δε θα ταξιδέψω στο διάσημα, όπως καταλαβαίνεις. (Κι εγώ το ίδιο γι’ αυτό άλλαξα ρότα!)

 

Τι επαγγέλματα έχεις κάνει;

Όχι πολλά. Κάποια περίοδο δούλευα σέρβις σε καφέ και παράλληλα ως ραδιοφωνική παραγωγός για την ομογένεια της Αμερικής. Από το 2008 όμως, δουλεύω αποκλειστικά ως δημοσιογράφος.

 

Πες μου κάτι όμορφο για την ομογένεια. Είναι πιο Έλληνες από τους Έλληνες;

Είναι πιο παραδοσιακοί. Έχουν πολύ έντονη την αγάπη τους για τη χώρα μας, το θεσμό της οικογένειας, ακόμη και της θρησκείας. Δε ξέρω αν είναι "πιο Έλληνες από τους Έλληνες" όμως φαίνεται να εστιάζουν στα καλά της χώρας και να ανυπομονούν να την επισκεφτούν.

 

Πόσο συχνά γράφεις; Έχεις πειθαρχία; Μπορείς να επιβληθείς στον εαυτό σου;

Ευτυχώς ναι. Λόγω της δημοσιογραφίας, μπορώ πολύ εύκολα να κάτσω να γράψω. Εδώ το κάνω κάθε πρωί με μία κούπα καφέ δίπλα. Είμαι της άποψης πως γράφοντας έρχεται η έμπνευση. Αν δεν έρθει, υπάρχει πάντα και το backspace. (Σωστά!)

 

Τι σε ευχαριστεί σε αυτή τη ζωή;

Τα μικρά πράγματα είναι αυτά που γεμίζουν την ημέρα και τις στιγμές της. Μία αγκαλιά, ένας καφές με αγαπημένους φίλους, μία βόλτα στον ήλιο.

 

Τι σε οργίζει;

Δύσκολα νευριάζω με κάτι. Πάντα όμως θα το καταφέρει η κακία, η αγένεια και η αδιακρισία.

 

Εσύ σαν συγγραφέας δεν είσαι αδιάκριτη; Δεν δανείζεσαι στιγμές, χαρακτηριστικά, ακόμα και ζωές  άλλων ανθρώπων;

Δεν νομίζω ότι ο συγγραφέας δανείζεται κάτι. Το δημιουργεί. Δεν θεωρώ πως δανείζεται, αλλά επηρεάζεται. Είναι τελείως διαφορετικό, γιατί δεν παίρνεις κομμάτια από άλλους για να τα βάλεις κάπου, αλλά με αφορμή αυτά δημιουργείς κάτι τελείως δικό σου. (!!!) Η αδιακρισία σαν όρος έχει κάτι το αρνητικό και εμπεριέχει την αγένεια και την περιέργεια. Η δική μου περιέργεια φτάνει μόνο σε όσα θέλει να μου διηγηθεί/πει ο συνομιλητής μου χωρίς να τον φέρω σε δύσκολη θέση.

 

Γνωρίζεις τον εαυτό σου;

Πιστεύω πως έχω αρκετά καλή αυτογνωσία και σε αυτό βοήθησε αρκετά η ψυχοθεραπεία. Δε νομίζω όμως πως μπορείς ποτέ να πεις ότι γνωρίζεις απόλυτα τον εαυτό σου. Η ψυχή και το μυαλό ενός ανθρώπου είναι κάτι χαώδες και όσο βαθιά και αν προσπαθείς να "βουτήξεις", τον πάτο δεν θα τον φτάσεις ποτέ.

 

Λογαριάζεις καλές – κακές κριτικές;

Είμαι από εκείνους που στις καλές νομίζω ότι μιλάνε για άλλο βιβλίο. Ξέρεις, αυτή την παράνοια που έχουν οι συγγραφείς... που ανυπομονούν να ακούσουν τη γνώμη κάποιου που διάβασε την ιστορία τους, θέλουν να ακούσουν καλά λόγια και μόλις τα ακούνε, κοιτάνε με δυσπιστία. Παράνοια. (Σε καταλαβαίνω απόλυτα!!! Κι εγώ το ίδιο νιώθω όταν ακούω καλά λόγια για τα βιβλία μου και χαίρομαι γι’ αυτόν που τα έγραψε… Δεν είμαι εγώ… Παράνοια!!!)

 

Πώς φαντάζεσαι το μέλλον;

Να γελάω, να δημιουργώ και να έχω κοντά μου τους αγαπημένους μου ανθρώπους και τα κουνέλια μου.

 

Σπούδασες;

Αποφοίτησα από το τμήμα σκηνοθεσίας του Εργαστηρίου Ελευθέρων Σπουδών  του ΑΝΤ1 και από το τμήμα δημοσιογραφίας του Εργαστηρίου Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας.

 

Τι φοβάσαι;

Αρκετά και παράλογα πράγματα σε σχέση με τους υπόλοιπους.

 

Σε παρακαλώ πες μερικά παράλογα.

Καρχαρίες και καθρέφτες. I rest my case. (Ε καλά… Τους καρχαρίες τους φοβάμαι κι εγώ…)

 

Τι είναι επιτυχία;

Να κάνεις αυτό που λατρεύεις και να ζεις από αυτό. (Συμφωνώ!)

 

Για ποιο λόγο αξίζει να ζει κανείς;

Για εκατομμύρια λόγους που όλοι συνοψίζονται σε τέσσερις λέξεις: Η ζωή είναι ωραία.

 

Μια φαντασίωση;

Να με πάρουν από κάποιο τηλεοπτικό δίκτυο και να μου πουν πως με θέλουν στην ομάδα αξιολόγησης πιλότων για σειρές. Ή έστω να αναλάβω τον τομέα του reality show ενός δικτύου. Θα συμβιβαστώ! (Έχω κάνει μέρος του δεύτερου. Δεν θέλω να σου χαλάσω τη φαντασίωση αλλά, στην Ελλάδα τουλάχιστον, ήταν χρονοβόρο, κουραστικό κλπ. που θα στα πω μια άλλη φορά…)

 

Ευτυχία υπάρχει;

Φυσικά. Στα καθημερινά πράγματα. Σε αυτά που σε κάνουν κάθε μέρα να χαμογελάς. Ευτυχία δεν είναι ένας ορισμός, ούτε όταν έρθει θα την καταλάβεις. Είναι απλά οι μικρές στιγμές μέσα στην ημέρα που σε κάνουν να νιώθεις υπέροχα. Να ξυπνάς χαρούμενος το πρωί και να έχεις μία ημέρα που σε γεμίζει.

 

Το ομορφότερο μέρος που επισκέφτηκες;

Αλήθεια με ρωτάς; Δεν είναι οφθαλμοφανές; Νέα Υόρκη ftw.

 

Πού θα ήθελες να ταξιδέψεις;

Διάβασε παραπάνω. (Ίσως φταίει η έλλειψη καφεΐνης που δεν είμαι πιο γλυκιά, δε νομίζεις;) (Χαχαχα!)

 

Έλεος, μόνο Νέα Υόρκη; Άλλο μέρος;

Μου αρέσει να βλέπω άλλες πόλεις και προσπαθούμε να ταξιδεύουμε στο εξωτερικό τουλάχιστον μία φορά το χρόνο, αλλά για μένα η Νέα Υόρκη είναι πολλά παραπάνω από μία ακόμη πόλη στο χάρτη γι αυτό και έχω τέτοια βαθιά αγάπη για εκείνη.

 

Πιστεύεις στο Θεό;

Ο καθένας μας πιστεύει σε κάτι και ο καθένας το ονομάζει όπως εκείνος θέλει ανάλογα με το τι του δίνει δύναμη. Πιστεύω πολύ στη δύναμη που έχουμε μέσα μας να καταφέρνουμε και να ξεπερνάμε τα πάντα. (Συμφωνώ!!!)

 

Πώς φαντάζεσαι το μέλλον;

Ελπίζω να είναι φωτεινό, γεμάτο χαμόγελα και υγεία, και πολλή δημιουργία.

 

Θάνατος;

Εξαφάνιση. Τέλμα. Και όπως είπε και ο Augustus Waters στο The fault in our stars "λήθη".

 

Κλείσε όμορφα.

Πάμε για καφέ σήμερα το μεσημέρι δίπλα στη θάλασσα; (Αμέ!!!)

 

 

Τατιάνα Τζινιώλη σε ευχαριστώ πάρα πολύ για όλα!!!

 

Με εκτίμηση

 

Χρήστος Ε. Αναστασόπουλος

​

ΥΓ. Η συνέντευξη αυτή έχει περάσει από σαράντα κύματα… παρόλα αυτά τα καταφέραμε! Αγαπημένη Τατιάνα γνωρίζεις πολύ καλά πως ανυπομονώ να διαβάσω την καινούργια σου δουλειά και την περιμένω πώς και πώς! Η έκθεση στο Ζάππειο φέτος είναι καλύτερη από ποτέ και εύχομαι αύριο Τρίτη και 13, που θα βρίσκεσαι στο περίπτερο του εκδοτικού σου οίκου, να γίνει χαμός, αν και είμαι σίγουρος γι’ αυτό!!!