Χρήστος Αναστασόπουλος VS Μάριος Καρακατσάνης

Concept Χρήστος Αναστασόπουλος

Photographer Αθηνά Χλωρίδου

Styling Χρήστος Αναστασόπουλος

Τον Μάριο Καρακατσάνη τον γνώρισα στο διαδίκτυο πριν από περίπου τρία χρόνια. Ύστερα από προτροπή – κάλεσμά του, συμμετείχα, μαζί με αρκετούς αξιόλογους ανθρώπους, που ονομαστήκαμε Λερναία Ύδρα, σε ένα συγγραφικό έργο που το ονομάσαμε Θανάσιμες Αμαρτίες. Η επικοινωνία μας έφερε πιο κοντά και αμέσως διαπίστωσα πως ο Μάριος είναι ένας αξιόλογος άνθρωπος, ένα πληθωρικό ταλέντο, αφού ασχολείται με τη συγγραφή, ποίηση, μουσική και άλλα πολλά...

Τι διαβάζεις τώρα;

Διαβάζω τους Θρύλους, τον Μαύρο πύργο του Stephen King. (Εγώ κάνω μια παύση γιατί με κούρασε. Τελείωσα την προηγούμενη εβδομάδα το τέταρτο βιβλίο του Μαύρου πύργου)

Μόνο ξένοι συγγραφείς; Έλληνες;

Φυσικά και Έλληνες! εκτός από τους φίλους μου συγγραφείς που είναι χαρά μου να διαβάζω τα έργα τους, διαβάζω και επώνυμους συγγραφείς που με εκφράζουν όπως η κα Αλκυόνη Παπαδάκη.

Τι σχέση έχεις με το χρόνο;

Καταστροφική! Λόγο της δουλειάς μου που δεν έχει ωράριο σταθερό, ούτε αργίες, ούτε Σαββατοκύριακα ούτε τίποτα, δεν μπορώ να οργανωθώ. Και κυρίως όταν πέφτουν βραδινές ώρες δουλειάς, κοιμάμαι όλη την υπόλοιπη μέρα ώστε να μπορέσω να ανταπεξέλθω. Εν ολίγης Χρόνος και Μάριος σημειώσατε 1-0.

Ποια είναι τα μελλοντικά σου όνειρα;

Να μπορώ να γράφω χωρίς να χρειάζεται να κάνω τίποτε άλλο και να μου αποσπά χρόνο από την συγγραφή.

Τι επαγγέλματα έχεις κάνει;

Πάρα πολλά! Μερικά μόνο από αυτά είναι αποθηκάριος στην Harley Davinson, Τοστιέρης στα everest, security και φυσικά αυτό που κάνω ακόμα ως εξυπηρέτηση πελατών σε τηλεφωνικό κέντρο.

Πόσο συχνά γράφεις; Έχεις πειθαρχία; Μπορείς να επιβληθείς στον εαυτό σου;

Γράφω συνήθως μόνο τα Σαββατοκύριακα αφού τότε μόνο έχω ελεύθερο χρόνο. Πειθαρχεία έχω και πάντα αποκτώ τον έλεγχο της οποιαδήποτε κατάστασης έτσι ώστε να κάνω ακριβός αυτό που θέλω εκείνη την στιγμή που πρέπει να γίνει. Όσο για το αν επιβάλλομαι στον εαυτό μου, αυτό είναι λίγο συζητήσιμο. Αφού ο παρορμητισμός μου με οδηγεί σε περίεργα μονοπάτια. Γιατί μπορεί να κάνω αυτό που θέλω αλλά όχι με τον συμβατικό τρόπο.

Δηλαδή; Ποιος είναι ο μη συμβατικός τρόπος;

Να με δεις ξαφνικά μπροστά σου (γενικότερα το άτομο που με ενέπνευσε) και να σου απαγγέλω μέσα στα σκοτάδια αυτό που με ενέπνευσες να γράψω και να φύγω το ίδιο αθόρυβα όπως ήρθα. Αν αυτό δε μπορεί να γίνει θα σε καλέσω skype και θα κάνω το ίδιο. αλλά πάντα η επαφή μου θέλω να είναι άμεση για να βλέπω αντίδραση. Αυτή μου δίνει να καταλάβω αν αυτό που έκανα αρέσει ή όχι. Αν καταφέρω να αγγίξω τον αποδέκτη σίγουρα θα αρέσει και στον κόσμο. Ο οποίος θέλει γνησιότητα, ειλικρινά συναισθήματα και όχι φαμφάρες και ψεύτικα λόγια εντυπωσιασμού. Επίσης μπορώ να σταματήσω στο άσχετο και να κάτσω δίπλα σε έναν άστεγο, να του πάρω φαγητό κα να κάτσω εκεί μαζί του και να τον ακούσω να μου λέει την ιστορία του. Αυτά που θα μου πει θα τα "σκανάρω" ως συναισθήματα (πίκρας, αγανάκτησης, απογοήτευσης, λύπης κλπ κλπ) τα οποία θα τα μεταφέρω στους πρωταγωνιστές των βιβλίων μου. Έτσι τους περιγράφω πιο ρεαλιστικά ως τρίτο πρόσωπο που το έργο του, ζητά περιγραφή ενός ανθρώπου που ζει στην άσχημη πλευρά της ζωής. Βέβαια ούτος ή άλλως από πολύ παλιά συνήθιζα να δίνω ρούχα ή χρήματα σε άστεγους, απλά τώρα τους κάνω και ψυχογράφημα!

Τι σε ευχαριστεί σε αυτή τη ζωή;

Η καλή παρέα, το καλό φαγητό και φυσικά η συγγραφή συνοδεία με λίγη μουσική.

Αγαπημένη μουσική; Έχω μάθει (δυστυχώς μονάχα μια φορά κατάφερα να παρακολουθήσω εκπομπή σου) ότι παίζεις τα πάντα σχεδόν...

Οτιδήποτε έχει σχέση με το παλιό ποιοτικό ροκ. Είτε Ελληνικό είτε ξένο. Όμως ακούω και emotional μουσική η οποία είναι η μόνη που εμπνέει κάθε φορά που θέλω να γράψω ένα έργο.

Τι σε οργίζει;

Η ειρωνεία και το ψέμα. Ό,τι θες πες το μου κατάμουτρα, θα το εκτιμήσω. Αλλά ποτέ μην κάνεις το λάθος να με ειρωνευτείς. (Θα το έχω στα υπ' όψιν, να ξέρεις όμως πως αν το κάνω θα είναι για να σε πειράξω)

Γνωρίζεις τον εαυτό σου;

Αρκετά καλά για να πω ότι δε μετανιώνω για τίποτα. Αγαπώ τα λάθη του μα και τα καλά του. Απλά θα ήθελα μερικές φορές να με ρωτάει πριν κάνει ότι θέλει. (Απίστευτο δεν είναι! Ορισμένες φορές ο εαυτός μας αντιδρά εντελώς διαφορετικά απ' ό,τι θα θέλαμε και μας ξαφνιάζει).

Λογαριάζεις καλές – κακές κριτικές;

Φυσικά! Και μάλιστα πάρα πολύ! Για την ακρίβεια τις αποζητώ! Γιατί χωρίς τις κακές κριτικές (αρκεί να είναι καλοπροαίρετες) δε θα βελτιωθώ ποτέ και χωρίς τις καλές δε θα καταλάβω τι κάνω σωστά και αρέσει στον κόσμο.

Πώς φαντάζεσαι το μέλλον;

Αρκετά δύσκολο για όλους, μα στο τέλος κάτι μου λέει ότι θα ορθοποδήσουμε τόσο πολύ που όλα αυτά θα μας φαίνονται ένα εφιαλτικό όνειρο.

Είσαι αισιόδοξος! Υπάρχει κακό γύρω μας; Ποιο είναι το κακό για σένα;

Το κακό υπάρχει παντού και σε όλους μέσα μας. Το θέμα είναι κατά πόσο το αφήνει να αναπτυχθεί κάποιος. Που αυτό έχει άμεση σχέση με την διαπαιδαγώγησή του, αλλά και με την ορθότητα του μυαλού του. Για παράδειγμα, δεν γίνονται όλα τα κακοποιημένα παιδιά εγκληματίες, αλλά ούτε και όλα τα καλοαναθρεμμένα σωστοί άνθρωποι. Άρα λοιπόν ναι, υπάρχει το κακό γύρω μας. Για εμένα κακό είναι να σε προδίδει ο άνθρωπος που εναποθέτεις όλη σου την αγάπη και την εμπιστοσύνη. Γιατί όπως λέει και η κα Αλκυόνη: Δεν φοβάμαι όσους με μισούν. Αυτοί δεν μπορούν να περάσουν την ασπίδα μου. Φοβάμαι όσους αγαπώ γιατί γι' αυτούς έχω βγάλει την πανοπλία μου. Αν αυτοί αποφασίσουν να με χτυπήσουν... μπορούν να με σκοτώσουν. (Αγαπημένη!!! Βρέθηκα κοντά της σε μια παρουσίαση και ντράπηκα πάρα πολύ να την πλησιάσω και να της πω ότι γράφω κι εγώ…)

Σπούδασες;

Έχω πτυχίο Ηλεκτρονικού και Τεχνικού Η/Υ.

Το ήθελες ή απλά έτυχε;

Το ήθελα πάρα πολύ! Πάντα με τραβούσε η τεχνολογία!

Τι φοβάσαι;

Τον εαυτό μου.

Γιατί; Τι πιστεύεις πως είναι ικανός να κάνει;

Τα πάντα και κυρίως ΔΙΧΩΣ αναστολές ή τύψεις.

Τι είναι επιτυχία;

Να μπορείς να κάνεις αυτό που σου αρέσει και το βράδυ να κοιμάσαι ήσυχος και χωρίς τύψεις. Γιατί σε διαφορετική περίπτωση η επιτυχία σου θα ανήκει σε κάποιο "πτώμα" που πάτησες για να ανέβεις. (Υπέροχο!!!)

Για ποιο λόγο αξίζει να ζει κανείς;

Για να δει στα τελευταία λεπτά της ζωής του όλες αυτές τις μικρές αλλά και σημαντικές στιγμές που τον έκαναν να πει "Άξιζε". Και να φύγει με ένα χαμόγελο μιας πραγματικά ολοκληρωμένης ζωής που θα τα περικλείει όλα.

Πιστεύεις στο Θεό;

Ναι πιστεύω. Αλλά όχι σε αυτόν που προσάρμοσαν οι άνθρωποι μέσα από ψεύτικα βιβλία και κείμενα. Ο Θεός της αγάπης δεν θα μπορούσε να εκδικείται και να μισεί. Αυτά είναι κόλπα των παπάδων για να κρατήσουν τον κόσμο δέσμιο μέσο του φόβου και όχι της πίστης.

Μια φαντασίωση;

Να δω κάποιο έργο μου κινηματογραφική ταινία!

Ποιο θα ήθελες;

Μα φυσικά τον έρωτα μου... Την Άμυ μου.

Ευτυχία υπάρχει;

Ναι υπάρχει! Απλά είναι τόσο διαφορετική για τον κάθε ένα μας, που καμιά φορά ξεχνάμε την απλότητα της. Ευτυχία είναι ένα χαμόγελο από κάποιον που αγαπάς. Όλα τα άλλα είναι τόσο ανούσια. (Συμφωνώ)

Θάνατος;

Μετάβαση θα το έλεγα. Όταν η ψυχή φεύγει το μόνο που πεθαίνει είναι η ύλη που την φιλοξενούσε το σώμα δηλαδή. Εκείνη όμως συνεχίζει να υπάρχει. Το που καταλήγει ή αν ξαναγεννιέται για εμένα είναι το πραγματικό ερώτημα. Και όχι αν πεθαίνει.

Κλείσε όμορφα.

Εύχομαι σε όλους τους αναγνώστες μας και μη, να έχουν ένα υπέροχο χειμώνα, γεμάτο συγκινήσεις και δυνατές στιγμές. Στιγμές τόσο μοναδικές όσο και οι ίδιοι. Και να θυμάστε φίλοι μου: Καμιά φωτιά δεν είναι ικανή να σας κάψει, όταν καίγεστε μέσα σας οι ίδιοι! Πάθος σε ότι και αν κάνετε!

Αγαπημένε μου φίλε Μάριε, σου εύχομαι ολόψυχα καλοτάξιδα να είναι τα βιβλία σου και να φτάσουν εκεί που εσύ επιθυμείς κι ακόμα παραπέρα!!!

Μάριε Καρακατσάνη σε ευχαριστώ πάρα πολύ για όλα!!!

Με εκτίμηση

Χρήστος Ε. Αναστασόπουλος

ΥΓ. Έχω διαβάσει το τελευταίο μυθιστόρημα του Μάριου, Άμυ, όπως και αρκετά κείμενά του και έχω να πω πως τον θαυμάζω απεριόριστα! Θα πρέπει να προσθέσω πως είναι ένας αξιόλογος άνθρωπος, με πάρα πολύ θετική αύρα! Τυχεροί όσοι τον γνωρίζουν και τον συναναστρέφονται!