Χρήστος Αναστασόπουλος VS Γαβριήλ Αλεξάνδρου

Concept Γαβριήλ Αλεξάνδρου

Photographer Αθηνά Χλωρίδου

Styling Χρήστος Αναστασόπουλος

Τον Γαβριήλ δεν τον γνώριζα, τον συνάντησα τυχαία όμως ένα μοναδικό απόγευμα, στο κάλεσμα της υπέροχης ομάδας του facebook ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΙΟ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΩ, της εξαιρετικής Γεωργίας Ρετετάκου και απλά συστηθήκαμε και φωτογραφηθήκαμε δίπλα-δίπλα σε μια ομαδική φωτογραφία. Το υπέροχο – αστραφτερό – αληθινό χαμόγελό του, η θετική ενέργεια που εκπέμπει, το εξαιρετικό εξώφυλλο του βιογραφικού μυθιστορήματός του ‘‘Χωρίς Αερόσακο’’ και οι αμέτρητες θετικές κριτικές που διάβασα με έκαναν να θέλω να τον γνωρίσω, να τον διαβάσω και να μάθω περισσότερα… Του έστειλα μήνυμα πως θέλω να τον φωτογραφίσουμε σε ένα αλλιώτικο, διαφορετικό κόνσεπτ, να του πάρω συνέντευξη και τον ρώτησα αν με περνάει για τρελό… Απάντησε αμέσως πως του αρέσουν οι τρελοί και δυο μέρες μετά βρισκόμουν στο υπέροχα διακοσμημένο σπίτι του με τη φίλη-φωτογράφο Αθηνά Χλωρίδου

Τι διαβάζεις τώρα;

Ισίδωρο Ζουργό, Σκηνές από τον βιο του Ματίας Αλμοσίνο. Μόλις τελείωσα το: Εγώ, ο Εποχικός του Χαβιερ Λόπεθ Μενάτσο από τις εκδόσεις Σιδέρη. Μια αληθινή ματιά στη ζωή ενός ανθρώπου μέσα στην κρίση της Ισπανίας. Ο συγγραφέας σε αφήνει να κοιτάξεις κατάμουτρα τις πιο προσωπικές του στιγμές εν ώρα δουλειάς με μια αξιοπρέπεια πίσω από την απόγνωση.

Προτιμάς να διαβάζεις Έλληνες ή ξένους συγγραφείς;

Με το χέρι στη καρδιά, υπάρχουν κάποιες διαχρονικές αξίες. Καζαντζάκης, Λουντέμης, αλλά όσον αφορά ξένους συγγραφείς τον Καμύ, Μαρκές, Μπουκόφσκι και άλλους. Είναι μεγάλη η λίστα με τους δεινούς συγγραφείς. Ευτυχώς.

Πώς φαντάζεσαι το μέλλον;

Έχει μέσα τη σχέση του μοιραίου αλλά όχι του τυχαίου, γιατί τα τυχαία είναι τα μοιραία που υποσυνείδητα προσδοκούμε ή επιδιώκουμε ή προσελκύουμε. Αν αφαιρέσουμε τον παράγοντα τύχη από το μέλλον είναι η συνέχεια ενός ταξιδιού.

Επιδιώξεις; (Είμαι ήδη μαγεμένος από τον υπέροχο λόγο του Γαβριήλ, οπότε συγχωρήστε μου την αμηχανία και τις ερωτήσεις που δεν έχουν μια φυσική ακολουθία).

Θέλω να συνεχίσω τη συγγραφική πορεία –λάθος η λέξη καριέρα– με άμεσο στόχο την έκδοση της συνέχειας του πρώτου μου βιβλίου.

Σπούδασες;

Η οικογένεια επέβαλλε τις σπουδές του χημικού. Εκείνη την εποχή αυτό ήταν το επάγγελμα του μέλλοντος, όπως τώρα ό,τι έχει σχέση με την πληροφορική.

Το ήθελες;

Ήθελα να γίνω μουσικός. Τελευταία τραγούδησα στο Polis Art για μένα και τους ανθρώπους που αγαπώ. Στην Αμερική βιοπορίστηκα από τη μουσική. Έζησα στο Μανχάταν απολαμβάνοντας τα αγαθά της μεγαλούπολης και ταξίδεψα τραγουδώντας από την Καραϊβική, την Λατινική Αμερική, την Ασία μέχρι και την Αυστραλία.

Πέρασες καλά στην Αμερική;

Η Αμερική είναι η χώρα που πραγματικά σου δίνει ευκαιρίες. Αν ακολουθείς το όνειρό σου τότε όλα γίνονται καλά. Στην Αμερική που έζησα ο κόσμος ήταν και είναι ακομπλεξάριστος. Κάτι που μου έδωσε τη δυνατότητα να ακολουθήσω και να εκπληρώσω τα όνειρά μου.

Ήξερες ότι θα γυρίσεις στην Ελλάδα;

Ήξερα πως θα υπάρχει μια στιγμή στη ζωή μου, αλλά δεν περίμενα να συμβεί με τον τρόπο που έγινε. Κάτι που επαληθεύει πόσο απρόβλεπτη μπορεί να είναι η ζωή του καθενός. Η εντεκάτη Σεπτεμβρίου ήταν το έναυσμα για την επιστροφή.

Πού θέλεις να ταξιδέψεις; Πού σου άρεσε πιο πολύ;

Το όνειρό μου είναι να ταξιδέψω στο Περού (μαζεύω τα χρήματα γι’ αυτό το ταξίδι μέσα σε ένα κουμπαρά. Έχω δώσει διορία στον εαυτό μου δυο χρόνια). Θέλω να επισκεφτώ το Μάτσου Πίτσου, το υπέροχο αυτό μέρος που έχει απίστευτη ιστορία. Μου άρεσε πολύ η Τσιτσενίτσα, πόλη του Μεξικού μέσα στη ζούγκλα με τα ερείπια του πολιτισμού των Μάγιας. Στο Παρίσι ένιωσα déjà vu. Ένιωσα ευθύς αμέσως πως το είχα επισκεφτεί, έμενα, ζούσα σε προηγούμενη ζωή.

Κι εγώ το ίδιο έπαθα μόλις επισκέφτηκα το Παρίσι. Μου ήταν πάρα πολύ οικείο και μπορούσα να προσανατολιστώ πολύ εύκολα. Πιστεύεις στη μετεμψύχωση;

Είμαι πνευματικό άτομο. Έχω πίστη στο Θεό. Έχω διαβάσει και έχω περάσει από αρκετές θρησκείες… από περιέργεια. Είναι ένας τρόπος να εισέλθουμε στον πνευματικό κόσμο εν γένει. Στο καινούργιο βιβλίο υπάρχει ένα απόσπασμα που έχει να κάνει με το Βουδισμό. Σε ένα διάλογο η μητέρα μου είπε, όταν της δήλωσα ότι θα πάω στο βουδιστικό τέμπλο, από περιέργεια για να δω πως προσεύχονται. «…Βούδι δεν είσαι; Με τα βούδια θα πας!» όπως θα έκανε πιθανόν η κάθε μάνα που ανησυχεί μήπως το παιδί της αλλαξοπιστήσει.

Η φωτογραφία της μαμάς είναι σε κορνίζα επάνω στο γραφείο σε περίοπτη θέση.

Δυστυχώς τη χάσαμε και τώρα μας λείπει… Ευτυχώς που είχα την τύχη και την ευλογία να την έχω κοντά μου πολλές φορές νοερά επειδή από μικρή ηλικία την στερήθηκα.

Μπαμπάς;

Όχι πολλές σχέσεις ενώ ήταν εν ζωή. Το πρώτο βιβλίο ‘‘Χωρίς αερόσακο’’ γράφτηκε για να καταλάβω κάποιες ανθρώπινες συμπεριφορές, μέσα σε αυτές και του πατέρα μου.

Υπάρχει κάτι να σε περιορίζει;

Σε ένα δωμάτιο δυο επί δυο να με κλείσεις, χωρίς παράθυρο, εγώ θα γκρεμίσω τον τοίχο, θα φτιάξω παράθυρο για να έχω φως όπως είπε η φίλη Λίνα Νικολακοπούλου: Οπωσδήποτε παράθυρο. Δεν υπάρχει περιορισμός, μόνο μεράκι.

Τι σχέση έχεις με το χρόνο;

Μακροπρόθεσμη. Είμαι Εγγλέζος στα ραντεβού. Η σχέση μου με το χρόνο είναι κακή, όχι ιδανική, όταν αισθανθώ πίεση, κι όλοι δυστυχώς αισθάνονται την πίεση του χρόνου. Γενικά προσπαθώ να μην αφήνω τον χρόνο να με περιορίζει.

Τι ζώδιο είσαι;

Λέοντας με Παρθένο. (Αν και δεν γνωρίζω τίποτα από αστρολογία, παρόλα αυτά αγαπώ σχεδόν όλους όσους είναι λέοντες. Πιστεύω πως είναι καλοί άνθρωποι!)

Ποιο είναι το ωραιότερο μέρος στον κόσμο;

Υπάρχουν πολλά, όχι όμως σαν την Ελλάδα. Στους Αντίπαξους φερ’ ειπείν τα νερά είναι να τα πιεις! Η βάρκα φαίνεται να αιωρείται! Δεν έχει τίποτα η χώρα μας να ζηλέψει από κανένα εξωτικό μέρος και στο δηλώνω από προσωπική εμπειρία επειδή είχα την τύχη να ταξιδέψω. Το ταξίδι είναι παιδεία.

Βλέπω, καταλαβαίνω πως είσαι άνθρωπος που του αρέσει η τέχνη. Στη Νέα Υόρκη είχε αμέτρητα μουσεία, εδώ τι κάνεις;

Και στην Αθήνα υπάρχουν υποκατάστατα τέχνης, όχι βέβαια όπως στην Αμερική. Έχω πάρα πολλούς φίλους σε όλες τις εκφάνσεις της τέχνης με αξιόλογο βιογραφικό, που κάνουν εκθέσεις παγκοσμίως και είναι πρωτοπόροι.

Τι σου αρέσει περισσότερο;

Μου αρέσει το αυθεντικό, όχι οι κλώνοι.

Τι είναι επιτυχία;

Να κάνεις αυτό που θέλεις, με αυτούς που θέλεις, τη στιγμή που το θέλεις. (Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου!!!)

Αγαπημένες γειτονιές της Αθήνας;

Όπου κι αν έχω ταξιδέψει η Ελλάδα σαν ομορφιά δεν με πικραίνει. Πιστεύω, όμως, πως πρέπει να διατηρήσουμε την αυθεντικότητα μας. Φερ’ ειπείν, η Πλάκα αγκομαχάει να επιβιώσει. Μου αρέσει η γήινη αρχιτεκτονική περισσότερο από τη φουτουριστική. Η παλιά αρχιτεκτονική κουβαλάει και μια μακρά ιστορία. Το Θησείο και τα γραφικά κομμάτια κάθε γειτονιάς αποτελούν επίσης πηγή ομορφιάς προσθέτοντας χρώμα στον καμβά της πόλης μου.

Πώς διάλεξες να μείνεις στη Νέα Φιλαδέλφεια;

Ερχόμενος από τη Νέα Υόρκη ήθελα να μείνω στα πάτρια εδάφη της Νέας Φιλαδέλφειας όπου είναι οι ρίζες των προγόνων που ήρθαν από την Σμύρνη, εκεί που πάλεψαν, δημιούργησαν τις οικογένειές τους και λιθάρι λιθάρι έχτισαν μια καινούργια ζωή.

Τι φοβάσαι;

Φοβάμαι τη μη αυτοθέλητη μοναξιά. Όταν εσύ ο ίδιος θέλεις να απομονωθείς, να μείνεις μόνος με τις σκέψεις σου και να δημιουργήσεις η μοναξιά επιβάλλεται. Έχω βιώσει τέτοιες στιγμές μοναξιάς για να αποφορτίσω τη ψυχή μου και να φορτίσω τις μπαταρίες της δημιουργίας.

Ελπίζεις;

Στο ότι μπορούμε αυτό που δεν είναι στα μέτρα μας να το αλλάξουμε και πρέπει για να προχωρήσουμε ένα βήμα παραπέρα.

Τι πιστεύεις για την κρίση στην Ελλάδα;

Πιστεύω πως πάντοτε περνούσε κρίση η Ελλάδα. Τη συγκεκριμένη στιγμή υπάρχει πολιτισμική κρίση, των πολιτών και όχι μόνο των πολιτικών. Ζούμε ένα μεσαίωνα, όμως μετά από τον μεσαίωνα ήρθε η Αναγέννηση! Ας ελπίσουμε ότι η ιστορία θα επαναληφτεί και αυτή τη φορά.

Οι ήρωες σου είναι όλοι αληθινοί. Κάνουν λάθη; Εσύ μετανιώνεις για κάτι;

«Ποτέ μη λυπάσαι και μη μετανιώνεις για τίποτα! Απλά ζήσε! Και λάθη να κάνεις τι έγινε; Ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος θα είσαι. Το λάθος είναι γλυκό, είναι ηδονή. Είναι αυτό που σε προσδιορίζει. Αυτό που σε κάνει ξεχωριστό. Είναι αυτό που σου βγάζει από μέσα κρυφές δυνατότητες, μυστικά όπλα. Τα προβλήματα είναι ένεση θάρρους. Είναι μια καθημερινή ανάγκη για να μην είναι η ζωή μας βαρετή, ανούσια… (σελ.287 απόσπασμα από το Χωρίς Αερόσακο). Αγάπα τα λάθη και θα πας ένα βήμα παραπάνω. Τα λάθη λιμνάζουν κάτω από τον καναπέ.

Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια – όνειρα;

Ένα από τα μελλοντικά μου σχέδια είναι να εκδώσω το δεύτερο βιβλίο της τριλογίας και ένα από τα μελλοντικά μου σχέδια – όνειρα είναι να έχω τη δική μου γωνιά, κάπου με θέα τη θάλασσα. Ένα ησυχαστήριο για να γράφω και να το χαίρομαι με τους κοντινούς μου ανθρώπους.

Τι επαγγέλματα έχεις κάνει;

Παρότι πίστευαν οι παλιοί ότι τα δολάρια τα βρίσκεις στα πεζοδρόμια, εγώ όπως και όλοι έπρεπε να δουλέψουμε. Έχω δουλέψει από βοηθός σερβιτόρου, μπογιατζής, σε διαφημιστική εταιρεία, χημικός, δάσκαλος μέχρι που προβιβάστηκα σε υπάλληλο μεταλλουργικής εταιρείας. Αυτό, όμως, που αγάπησα και έφερε αφθονία στη ζωή μου ήταν το τραγούδι.

Πόσο συχνά γράφεις; Έχεις πειθαρχία; Μπορείς να επιβληθείς στον εαυτό σου;

Πιο συχνά μπαίνω στη διαδικασία να σκέφτομαι, να διαβάζω παρά να γράφω. Για να γράψω πρέπει πρώτα να έχω δημιουργήσει και να έχω επεξεργαστεί τη θεματολογία στο μυαλό μου, μαζί με εικόνες. Όταν όμως αποφασίσω να γράψω τίποτα δεν με αποσπά από τη γραφή. Σίγουρα δεν πιέζω τον εαυτό μου να γράψω όταν δεν μου βγαίνει. Μπορώ να επιβληθώ στον εαυτό μου όσον αφορά τις επιλογές μου στη διαχείριση του χρόνου. Γενικά η επιβολή πρέπει να ισοδυναμεί με τη δημιουργικότητα ειδάλλως καταντά εξαναγκασμός, κάτι το οποίο είναι άκρως αρνητικό.

Τι σε ευχαριστεί σε αυτή τη ζωή;

Πολύ καλή ερώτηση, η οποία μέχρι στιγμής με προβληματίζει περισσότερο από κάθε άλλη ερώτηση επειδή γενικώς η φύση του ανθρώπου είναι ανικανοποίητη. Η δίψα μας για ικανοποίηση μας οδηγεί στην ευχαρίστηση η οποία μπορεί να πηγάζει μέσα από τον ρεμβασμό ενός ωραίου ηλιοβασιλέματος, μιας καλής παρέας, μέχρι την ικανοποίηση που γεννά η εκπλήρωση των ονείρων μας. Τα ευτυχισμένα πρόσωπα των αγαπημένων μας ανθρώπων. Η ευχαρίστηση είναι κάτι αντανακλαστικό. (!!!)

Τι σε οργίζει;

Η ιδέα του ότι όλα είναι δικά μας και μόνο δικά μας. Η ασυδοσία. Η απληστία. Η συμπεριφορά μας ως προς το περιβάλλον, το οποίο θεωρούμε δεδομένο, όπως έγραψα και στο βιβλίο μου: Η φύση είναι σαν τον άνθρωπο, όταν σταματήσει η κακομεταχείριση, βρίσκει μηχανισμούς να επανέρχεται και να αναβιώνει.

Γνωρίζεις τον εαυτό σου;

Δεν θα ήθελα να πω ότι γνωρίζω τον εαυτό μου. Κάθε μέρα θέλω να ανακαλύπτω κάτι καινούργιο σε μένα. Να το διαχειρίζομαι και να το μοιράζομαι. Η μάθηση δεν τελειώνει ποτέ.

Λογαριάζεις καλές – κακές κριτικές;

Αυτή η ερώτηση προϋποθέτει ότι είμαστε εξαρτημένοι από την άποψη του άλλου. Λες και η γνώμη τους αντιπροσωπεύει αυτό που πραγματικά είμαστε. Βεβαίως μια καλή κριτική μπορεί να λειτουργήσει θετικά, σαν τον αέρα κάτω από τα φτερά μας, που χρειαζόμαστε για να πετάξουμε. Αυτό προϋποθέτει όμως ότι έχουμε φτερά. (!!!)

Τι γνώμη έχεις για τον ανταγωνισμό;

Ο ανταγωνισμός είναι μια συνιστώσα κατευνασμού της ανθρώπινης δίψας για επίπλαστη ουσία. (Την λάτρεψα αυτή τη φράση και σκέφτομαι να την γράψω κάπου για να την βλέπω συνέχεια!!!) Ανταγωνίζομαι μόνο τις δικές μου αδυναμίες.

Τι έχει πραγματική ουσία;

Η ουσία έγκειται στην απλότητα. (!!!)

Πες μου κάτι όμορφο κλείνοντας.

Όταν ήμουν στο Σικάγο, που είχα κλείσει μια σεζόν για να τραγουδήσω στο Deny’s Den, το αφεντικό μου είπε: «Το λιιιιοιπον (πολύ παχύ λι), εμένα που με βλέπεις Γαβρίλιιι, είμαι κουφός». Μου ζήτησε να μιλάω αργά γιατί διάβαζε το στόμα μου. «Από το πες πες η γυναίκα μου και η κόρη μου με έπεισαν να βάλω ακουστικό. Το λιιιοιπόν, από τη μέρα που το έβαλα το τι μαλακίες ακούω… τόσες πολλές που το κλείνω. Πιο καλά κουφός φίλε μου». Το λιιιοιπόν, λέω εγώ, αυτό συμβαίνει σήμερα. Βομβαρδιζόμαστε από ανοησίες και ηλιθιότητες, από την τηλεόραση, τα περιοδικά μέχρι το ίντερνετ και τα βιβλία, την κακή πλευρά τους. Πόσο πιο επίκαιρο το πρώην αφεντικό μου!!!

Ήταν η πρώτη συνέντευξη που πήρα, για τη στήλη μου, από έναν αξιόλογο άνθρωπο, που δεν γνώριζα και που χαίρομαι πάρα πολύ που μου επέτρεψε να μάθω. Σήμερα, ξημερώματα δεκαπενταύγουστου, ξεκινώ να διαβάζω το βιβλίο του… Χωρίς αερόσακο.

Γαβριήλ Αλεξάνδρου σε ευχαριστώ για όλα!!!

Με εκτίμηση

Χρήστος Ε. Αναστασόπουλος

ΥΣ. Τελειώνοντας το υπέροχο βιβλίο του Γαβριήλ Αλεξάνδρου, έχω να πω πως είμαι μαγεμένος με την ουσιώδη απλότητα του λόγου και της γραφής του. Το καλύτερο βιογραφικό μυθιστόρημα που έχω διαβάσει έως τώρα! Υπέροχος, μεστός λόγος με ουσία! Διαβάστηκε απνευστί και συντρόφεψε υπέροχα τις μέρες των διακοπών μου. Αρνητικό: τελείωσε. Θετικό: Ευτυχώς θα έχει συνέχεια!!!