Διασκεδάζοντας με τον κύριο Σλόαν του Τζο Όρτον

Ο Τζο Όρτον αποτελεί μια τραγική φιγούρα στο χώρο του θεάτρου: κατάφερε να γίνει πασίγνωστος μόλις με τρία θεατρικά έργα, να ταρακουνήσει το κοινό με τον ρεαλισμό του και να φύγει από την ζωή μόλις στα 33 του χρόνια με τον πιο άσχημο τρόπο. Παιδί εργατικής οικογένειας, κατάφερε να μορφωθεί μόνος του και να κερδίσει υποτροφία στην σημαντικότερη θεατρική σχολή της Αγγλίας, το RADA. Αρχικά ήθελε να γίνει ηθοποιός, αλλά τον κέρδισε η συγγραφή. Την περίοδο που φοιτούσε στο RADA ( Royal Academy of Dramatic Arts), γνωρίστηκε με τον σύντροφό του, τον Κένεθ Χάλιγουελ. Αποφοίτησαν μαζί και αποφάσισαν να εγκαταλείψουν μια ενδεχόμενη καριέρα στην υποκριτική τέχνη για χάρη της συγγραφής μυθιστορημάτων και θεατρικών έργων. Ο Τζο Όρτον έγραφε με γυναικείο ψευδώνυμο, ως Έντνα Γουέλθορπ, έστελνε τα έργα του σε εκδοτικούς οίκους και ελάμβανε την μια απόρριψη πίσω από την άλλη.

Βρισκόμαστε στις αρχές της δεκαετίας του 1960, στο Ίσλινγκτον του Λονδίνου, η ατζέντισσα συγγραφέων Πέγκι Ράμσει, τον συμβουλεύει να αλλάξει το βαφτιστικό του όνομα από Τζων σε Τζο, για να μην τον συγχέει ο κόσμος με τον Τζων Όσμπορν. Ο ίδιος ο Τζο Όρτον, μετά από μια σειρά μονόπρακτων για το BBC, γράφει το πρώτο του ολοκληρωμένο θεατρικό έργο, το «Διασκεδάζοντας με τον κύριο Σλόαν». Το έργο ανεβαίνει στο Arts Theatre Club στο Λονδίνο το 1964 και θα διχάσει κοινό και κριτικούς. Ακολουθεί το «Loot» το 1965, το οποίο κερδίζει το βραβείο του καλύτερου θεατρικού έργου της εφημερίδας Evening Standard. Ο Τζο Όρτον γράφει συνεχώς: ξαναγράφει δυο παλιότερα μονόπρακτά του, ένα σενάριο σχετικά με το συγκρότημα των Beatles και το τελευταίο του θεατρικό έργο, το αριστουργηματικό «Αυτά που είδε ο μπάτλερ». Αυτός και ο σύντροφός του, ο Κένεθ Χάλιγουελ, χαίρονται την επιτυχία της δημιουργίας και τον έρωτά τους, πάνε διακοπές στην Ταγγέρη και όλα δείχνουν ρόδινα. Δεν είναι όμως και τόσο ρόδινα: ο Κένεθ Χάλιγουελ- ο οποίος είχε ψυχολογικά προβλήματα από την παιδική του ηλικία- αντιμετωπίζει μια μορφή μανιοκατάθλιψης και η απότομη επιτυχία του Τζο Όρτον δεν διευκολύνει τα πράγματα. Ζήλεια για την διασημότητα του εραστή του, ο ένας από τους δύο ξαφνικά γίνεται αναγνωρίσιμος και ο άλλος μένει πίσω. Τον Αύγουστο του 1967 ο Κένεθ Χάλιγουελ σκοτώνει τον Τζο Όρτον με εννιά χτυπήματα ενός σφυριού, αμέσως μετά ο ίδιος παίρνει 22 υπνωτικά χάπια και αυτοκτονεί. Πέθαναν την ίδια μέρα, αποτεφρώθηκαν και έριξαν κάπου τις στάχτες τους μαζί. Ο Τζο Όρτον δεν κατάφερε να δει ποτέ στη σκηνή το τελευταίο του έργο, παρόλα αυτά θεωρείται το αριστούργημά του. Την ιστορία του ζευγαριού θα αποτυπώσει χρόνια αργότερα στον κινηματογράφο ο Στίβεν Φρίαρς στην ταινία του «Τεντώστε τ’ αυτιά σας» με πρωταγωνιστές τον Γκάρι Όλντμαν και τον Άλφρεντ Μολίνα.

Τι γίνεται τώρα με το «Διασκεδάζοντας με τον κύριο Σλόαν». Μια οικογένεια σε ένα προάστειο του Λονδίνου μένει σε ένα μεσοαστικό σπίτι. Η οικογένεια αποτελείται από τον ηλικιωμένο πατέρα, την πενηντάρα ανύπαντρη κόρη και τον σαρανταπεντάρη ομοφυλόφιλο γιο. Στο σπίτι τους έρχεται να μείνει ως νοικάρης ένας αλιτήριος, πανέμορφος νεαρός. Η πενηντάρα κόρη, στερημένη από άντρες, από περιπέτειες, από ζωή γενικά, τον ερωτεύεται. Είναι μια γυναίκα που ακούει ερωτικές μελωδίες στο πικάπ και διαβάζει ερωτική λογοτεχνία. Ο επιτυχημένος επαγγελματικά γιος που είναι κρυφό- ομοφυλόφιλος, θρήσκος και καθωσπρέπει, τον ερωτεύεται. Ο ηλικιωμένος πατέρας μισότυφλος και ανήμπορος, τον θυμάται από κάπου, και ως ηλικιωμένος δεν ενδίδει στην γοητεία του. Ο ηλικιωμένος πατέρας γνωρίζει ότι ο νεαρός νοικάρης έχει σκοτώσει έναν άνθρωπο που σχετιζόταν μαζί του επαγγελματικά, έναν φωτογράφο που ήθελε να εκμεταλλευτεί την ομορφιά και την απειρία του νεαρού.

Η κόρη ως γεροντοκόρη έχει ανάγκη την παρουσία του πατέρα, είναι ο μόνος τρόπος για να νιώθει χρήσιμη. Ο γιος έχει ανάγκη την ύπαρξη του πατέρα για να μπορέσει να τον αποδεχτεί. Ο πατέρας γενικά είναι μια σεβάσμια μορφή. Έως την στιγμή που έρχεται ο πανέμορφος, πανσεξουαλικός νοικάρης. Και τότε αντιστρέφονται οι ρόλοι: η κόρη γίνεται μια γυναίκα παθιασμένη, ο γιος βγαίνει από το χρονοντούλαπο των κρυφών επιθυμιών του, τα δύο αδέλφια αγνοούνε τις συμβουλές του ηλικιωμένου πατέρα και μοιράζονται τον νεαρό εραστή. Ο πατέρας προσπαθεί έως την τελευταία στιγμή να τους προειδοποιήσει για τον κακό χαρακτήρα του «νοικάρη» αλλά πλέον έχει χάσει την πατρική εξουσία, τα παιδιά του δεν ενδιαφέρονται για τη σοφία του, το μόνο που έχει σημασία είναι το πάθος τους.

Όπως προαναφέραμε, το έργο αρχικά δίχασε τον κόσμο, ρεαλιστικό με ένα μακάβριο τέλος, χτυπάει το κοινό σαν γροθιά στο στομάχι. Οι οικογενειακοί δεσμοί καταλύονται, ο πατέρας μετατρέπεται σε εμπόδιο που πρέπει να εξαφανιστεί, η αδελφική αγάπη είναι ανύπαρκτη, στην θέση της έχουμε την ζήλεια, ο έρωτας είναι και αυτός ανύπαρκτος, αυτό που κυριαρχεί και αποτελεί την πηγή ενέργειας των τριών ηρώων είναι το πάθος. Είναι ένα πάθος αρπακτικό και θανατηφόρο, που δεν υπολογίζει τίποτα. Ο νεαρός γνωρίζει πολύ καλά την δύναμη που ασκεί στα δυο αδέλφια και χρησιμοποιεί το σώμα του προκειμένου να ωφεληθεί, είναι ένα πλάσμα απλό χωρίς ιδιαίτερες κλίσεις και γούστα, εντελώς γήινος. Ο αδελφός και η αδελφή είναι στερημένοι και μαραμένοι για πολλά χρόνια, δέχονται και οι δύο την ομορφιά του νεαρού σαν τον απότιστο αγρό που δέχεται την βροχή. Και το πάθος γίνεται η κινητήριος δύναμή τους.

Μπορείτε να δείτε το έργο στο θέατρο Αγγέλων Βήμα κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή, η σκηνοθεσία είναι του Δημήτρη Μυλωνά και στους τέσσερις ρόλους θα δείτε τους Γιάννη Δεγαίτη, Φαίδωνα Καστρή, Πηνελόπη Μαρκοπούλου και Γιώργο Νούση. Η παράσταση είναι εξαιρετική, αξίζει της προσοχής μας.