Χρήστος Αναστασόπουλος VS Κωνσταντίνος Μενούνος

Concept Χρήστος Αναστασόπουλος

Photographer Αθηνά Χλωρίδου

Τον Κωνσταντίνο μου τον σύστησε η αγαπημένη φίλη Λιάνα Τζιμογιάννη, όταν της εξέφρασα την επιθυμία μου πως θα ήθελα για την ημέρα χορού έναν άντρα χορευτή που να μην γνωρίζω προσωπικά. Ο Κωνσταντίνος αποδέχτηκε αμέσως την πρότασή μου και είμαι πραγματικά πολύ χαρούμενος γι’ αυτό!

Με τι ασχολείσαι αυτόν τον καιρό;

Mετά την πρώτη μου θεατρική απόπειρα σε ρόλο καθαρά υποκριτικό έχω ξεκινήσει μαθήματα υποκριτικής με τη δασκάλα μου, την Όλγα Μουργελά. Eίμαι στην αλυσίδα σχολών χορού Bolero στην οποία διδάσκω κι έχω την καλλιτεχνική διεύθυνση. Πρόσφατα εκλέχτηκα ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου 2016 INTERNATIONAL DANCE TEACHERS' ASSOCIATION Greek Area. Επίσης είμαι στη δημιουργία της σχολικής χορευτικής θεατρικής παράστασης που θα λέγεται «Cabarret story» που θα γίνει για 2 μέρες στο θέατρο Ελυζέ και θα είναι αφιερωμένη στον αξέχαστο Βαγγέλη Σειληνό. (Ο Βαγγέλης Σειληνός ήταν αγαπημένος μου χορευτής – ηθοποιός! Με ρόλο που ξεχωρίζω στην ταινία: Μια ελληνίδα στο χαρέμι!)

Τι αποκόμισες από την θεατρική απόπειρα; Όταν χορεύεις μπαίνεις σε ρόλους;

Καταρχήν είχα μια πολύ καλή συνεργασία με τον σκηνοθέτη και δημιουργό της παράστασης κύριο Γιώργο Λιβανό, επίσης ένα πολύ καλό «καμαρίνι» όπως το λέμε στην ορολογία του θεάτρου, με τους υπόλοιπους πρωταγωνιστές της παράστασης. Ήταν πραγματικά η αποθεραπεία μου μετά από την σχολή χορού και τα μαθήματα που τελείωνα πηγαίνοντας κατ ευθείαν στο θέατρο. Η καλή διάθεση και οι χαρούμενες στιγμές που πέρασα μαζί τους. Ήταν όλοι υπέροχοι. Δίνω πολύ μεγάλη έμφαση σε αυτό το χαρακτηριστικό της συνεργασίας γιατί για μένα είναι πολύ πιο σημαντικός παράγοντας ώστε να συνεχίζω να υπάρχω μέσα σε μια ομάδα με κοινό σκοπό και στόχο. Σίγουρα βέβαια πήρα πολλά θεατρικά εφόδια ώστε να τα χρησιμοποιήσω για την καλύτερη εξοικείωσή μου πάνω στη σκηνή και το σημαντικό ότι μπήκα και σε έναν άλλο δρόμο καλλιτεχνικά που απ’ ό,τι φαίνεται ήθελα να κάνω αλλά απλά δεν το είχα αντιληφθεί και αυτό με εξιτάρει. Και ναι, όταν χορεύω μπαίνω χορευτικά σε ρόλους ανάλογα το μουσικό κομμάτι και την αισθητική του χορού σε συνδυασμό με την εκάστοτε ντάμα ή ντάμες που θα είμαι.

Το αγαπημένο σου ζώο;

Το άλογο γιατί προσφέρει απλόχερα στον άνθρωπο την αίσθηση ελευθερίας με την κίνησή του, την αίσθηση της αιωνιότητας με την αρχοντιά και την περηφάνια του, την αίσθηση της ασφάλειας με την ταχύτητα και τη δύναμή του, την αίσθηση της συντροφικότητας με τη ζεστασιά και την προσφορά των χαρισμάτων του και το έντονο αίσθημα της τρυφερότητας και της αγάπης με το κοίταγμά του. Και γίνεται φίλος αχώριστος του ανθρώπου παρασύροντάς τον σε διαδρομές απέραντης ομορφιάς, οδηγώντας τον μέσα από δύσβατα και σκοτεινά μονοπάτια, ίσως ακόμα και συνοδεύοντας ή θρηνώντας τον στο τελευταίο του ταξίδι…

Έχεις ασχοληθεί με την ιππασία;

Όχι εντατικά λόγω έλλειψης χρόνου αλλά το έχω δοκιμάσει και ομολογώ ότι μου άρεσε.

Πες μου ένα βιβλίο, ένα τραγούδι, μια ταινία, μια έκθεση που σε άγγιξε;

Η ζωή που έλειπε. Κοίτα σ’ αγαπάω. Αν. Εικαστική συντροφιά με θέμα αγιογραφία.

Ποια είναι τα μελλοντικά σου όνειρα;

Συγκεκριμένα πράγματα δεν έχω κατά νου αλλά σίγουρα το όνειρό μου από τότε που ξεκίνησα μέχρι και τώρα ήταν και θα είναι να είμαι πάντα δημιουργικός και να παραμείνω στον χώρο αυτόν που κινούμαι καλλιτεχνικά για πολλά χρόνια ακόμα…

Τι επαγγέλματα έχεις κάνει;

Όπως λέει και το γνωστό τραγούδι τι να πρωτοθυμηθώ (γέλια). Λοιπόν, η πρώτη-πρώτη μου δουλεία ήταν πωλητής σε κατάστημα ανδρικών ρούχων στο κέντρο της Αθήνας, όπου μου δόθηκε η ευκαιρία να μάθω και την Αθήνα καλύτερα, γιατί όπως είναι γνωστό εμείς οι Πειραιώτες δεν φεύγουμε εύκολα από τα λημέρια μας. Η αμέσως επόμενη δουλειά ήταν στην οικοδομή και μάλιστα για αρκετό χρονικό διάστημα ως βοηθός ηλεκτρολόγου, μετά ασχολήθηκα για μικρό χρονικό διάστημα με την πώληση βιβλίων σε διάφορους επαγγελματικούς χώρους και έπειτα ως φοιτητής δούλευα παράλληλα σε γνωστή αλυσίδα εστιατορίων.

Ο χορός επαγγελματικά πώς προέκυψε;

Θα έλεγα μοιραία…και όχι τυχαία.

Πόσο συχνά σχεδιάζεις; Έχεις πειθαρχία; Μπορείς να επιβληθείς στον εαυτό σου;

Συνήθως δεν σχεδιάζω απλά κάνω καλές σκέψεις και από εκεί και πέρα τα πράγματα έρχονται από μόνα τους. Ναι, έχω πειθαρχεία. Πιστεύω πως ναι.

Τι σε ευχαριστεί σε αυτή τη ζωή;

Η ίδια η ζωή που έτσι και αλλιώς είναι υπέροχη από μόνη της.Δώρο θεού!

Τι είναι θεός για τον Κωνσταντίνο;

Ο Θεός βρίσκεται πέρα από το χώρο και το χρόνο, είναι άπειρος και αιώνιος. Βρίσκεται πέρα και πάνω από τα δημιουργημένα όντα του που είμαστε εμείς. Η σχέση Θεού και ανθρώπου πιστεύω ότι είναι ενεργειακή και όχι ηθική, είναι η πηγή θείων ενεργειών όπως ασφάλειας, ελπίδας, υπομονής, αγάπης, θετικής -καλής σκέψης κ.α που πολλές φορές είτε σε καλές στιγμές είτε σε άσχημες στιγμές της ζωής μας μπορούμε με το δικό μας τρόπο ο καθένας να επικοινωνήσει μαζί του με την προσευχή.

Τι σε οργίζει;

Το τελευταίο διάστημα αυτό που με στενοχωρεί θα έλεγα, όχι ότι με οργίζει,είναι η έλλειψη αγάπης που έχουν οι περισσότεροι άνθρωποι προς τον εαυτό τους, γιατί από εκεί ξεκινούν όλα.

Έχεις σκεφτεί γιατί οι άνθρωποι έπαψαν να αγαπούν τον εαυτό τους; Τι φταίει;

Λόγω έλλειψης κοινωνικών αξιών και ήθους.

Γνωρίζεις τον εαυτό σου;

Νιώθω ότι μέρα με την ημέρα ανακαλύπτω ολοένα και περισσότερα πράγματα για μένα. Στην ηλικία που βρίσκομαι πιστεύω ότι έχω το γνώθι σαυτόν.

Λογαριάζεις καλές – κακές κριτικές για τα έργα σου;

Βεβαίως και υπολογίζω και τα δύο γιατί έτσι συνεχώς βελτιώνεσαι.

Πώς φαντάζεσαι το μέλλον;

Αισιόδοξο και με τη δύναμη της αγάπης θα καταφέρουμε πολλά ωραία πράγματα.

Σπούδασες;

Ναι, Οικονομία & Διοίκηση Επιχειρήσεων στα Τ.Ε.Ι Πειραιά.

Το ήθελες;

Ναι, ήταν επιλογή μου και ταυτόχρονα (ή συμπτωματικά) και επιθυμία των γονιών μου.

Τι φοβάσαι;

Την απώλεια αγαπημένων προσώπων. (Όπως όλοι άλλωστε!)

Τι είναι επιτυχία;

Η ευτυχία που νιώθεις όταν κάνεις αυτό που αγαπάς.

Για ποιο λόγο αξίζει να ζει κανείς;

Για όλα τα συναισθήματα που βιώνει καθημερινά κανείς, αυτό είναι η ίδια η ζωή.

Μια φαντασίωση;

Να, κάποια στιγμή της ζωής μου θα ήθελα να κάνω Survivor σε κάποιο εξωτικό μέρος του πλανήτη. (Απίστευτο!!! Θα με ενδιέφερε κι εμένα!)

Ευτυχία υπάρχει;

Ναι, υπάρχει ευτυχία.Για μένα το σημαντικότερο και πιο ευτυχές είναι να είναι κανείς καλά τόσο ψυχικά όσο και σωματικά, να δημιουργεί χαρούμενες στιγμές μοιράζοντάς τες με εκείνους που έχει κοντά του και αγαπά, κυρίως την οικογένειά του.

Θάνατος;

Είναι ένας κύκλος που κλείνει ανοίγοντας έναν καινούργιο...

Κλείσε όμορφα.

Η αγάπη θέλει δύο!

Κωνσταντίνε Μενούνο σε ευχαριστώ πολύ!!!

Με εκτίμηση

Χρήστος Ε. Αναστασόπουλος

ΥΓ. Χαίρομαι πραγματικά που σε γνώρισα και που κάναμε μια τόσο όμορφη φωτογράφιση!!! Ανυπομονώ να σε δω τόσο στο θεατρικό σανίδι ή μια χορευτική σκηνή!!! Ανυπομονώ να χορέψουμε ξανά αργεντίνικο τάγκο ή Paso Doble!!!